عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با بیان اینکه بسیج عمق مردمی و اجتماعی دفاع ملی و صیانت از انقلاب، نظام و ارزش های اسلامی است تاکید کرد که نقش بازدارنده و حمایتی بسیج از امنیت داخلی و امنیت خارجی کشور باید در افکار عمومی و نظام دفاعی تبیین شود.

رضا طلایی نیک  با اشاره به هفته بسیج و خدمات این نهاد مردمی گفت: فرمان استراتژیک امام (ره)، برای تشکیل بسیج در سال 1358 نقطه عطف دفاع مردمی در برابر تهدیدات همه جانبه بود.

وی افزود: امام با آینده نگری راهبردی با فرمان بسیج 20 میلیونی ظرفیت های مردمی در دفاع همه جانبه از انقلاب، نظام و ایران را پایه ریزی کرد. تصمیم هوشمندانه و فرمان استراتژیک امام با توجه به وقوع جنگ تحمیلی در یک سال بعد و بروز برخی بحران های سیاسی امنیتی داخلی و تهدیدات خارجی از تصمیمات کلیدی و سرنوشت ساز امام در تاریخ انقلاب است.

طلایی نیک تصریح کرد: امام با تاکید بر انطباق جامعه آماری بسیج با جامعه آماری جوانان درسال 58 یعنی 20 میلیون نفر بدنه اصلی بسیج را در نیروهای جوان پایه ریزی کرد. نقش بی بدیل در دفاع مقدس و بازدارندگی و خنثی سازی انواع تهدیدات داخلی و خارجی در 30 سال گذشته از افتخارات ملت ایران در انقلاب اسلامی است. بدون بسیج سرنوشت جنگ تحمیلی به گونه ای دیگر رقم می خورد.

وی گفت: ناکام کردن رژیم صدام در دستیابی به اهداف جنگ تحمیلی و کسب پیروزی ها و دستاوردهای مدیران در فرایند 8 سال دفاع مقدس به عوامل گوناگون راهبردی از جمله مشارکت محوری بسیج در این عرصه بود.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم خاطر نشان کرد: بسیج علاوه بر میادین رزم در سطوح پیشتاز جنگ نیز کارکردهای محوری داشت. علاوه بر به کار گیری نیروی رزمی بسیج در یگان های عملیاتی نقش بسیجیان در عقبه اجتماعی و فضای فرهنگی و کمک رسانی پیشتاز از دفاع مقدس بسیار گسترده بود که تا کنون فقط بخش محدودی از زوایای آشکار و پنهان نقش بسیجیان در دفاع مقدس و پشت جبهه به جامعه و نسل بعدی منتقل شده است.

معاون امور قوا و شوراهای دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: امام و مقام معظم رهبری با بصیرت راهبردی در هدایت و حمایت از بسیج همواره سنگ تمام گذاشتند. بسیج عمق مردمی و اجتماعی دفاع ملی و صیانت از انقلاب، نظام و ارزش های اسلامی است. هنوز از همه ظرفیت های بالقوه بسیج در ابعاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، امدادی و سازندگی در کنار نقش نظامی بسیج استفاده نشده است.

وی گفت: بسیج با ویژگی های مهمی مانند مردمی بودن و ساختار اجتماعی و متکی به فرهنگ و ارزش های انقلاب و اسلامی و به کار گیری اقشار و تخصص های گوناگون برای مشارکت های ملی ظرفیت های متنوع دارد. ضعف های ساختاری در نظام اداری و مدیریت اجرایی و محدودیت های ناشی از ناکارآمدی و بوروکراسی نامناسب از موانع به کارگیری همه ظرفیت های بسیج در سازندگی پیشرفت و مشارکت های ملی بوده است.

طلایی نیک در ادامه در بیان ضرورت های امروز جامعه در تقویت جایگاه بسیج اظهار داشت: پس از دفاع مقدس نقش بازدارنده و حمایتی بسیج از امنیت داخلی و امنیت خارجی کشور باید در افکار عمومی و نظام دفاعی تبیین شود. باید تشکل های بسیج بر مبنای تفکر بسیجی مولفه های فرهنگ بسیجی را در ابعاد اجتماعی نهادینه کند و برای توسعه کمی و کیفی بسیج اتکا به تفکر بسیجی و به کارگیری الگوهای نوین سازماندهی آموزش و به کارگیری نقشی تعیین کننده دارد.

وی در پاسخ به این سئوال که حضور بسیج در شرایط کنونی در چه حوزه هایی ضروری است، یادآور شد: اولویت در تعیین ماموریت های بسیج متناسب با سطح تهدیدات و راهبردهای پیشرفت کشور تعیین می شود. بسیج در دفاع نرم و بازدارندگی در نبرد سخت در بعد نظامی و نیز مشارکت در دهه پیشرفت و عدالت در ابعاد اجتماعی و سیاسی قابلیت های فراوان دارد.

طلایی نیک گفت: شناخت ظرفیت های گوناگون بسیج از مسئولیت های کلیدی سپاه و حمایت از مشارکت بسیجیان در عرصه های پیشرفت ملی و دفاع همه جانبه از کشور و نظام و امنیت ملی از مسئولیت های دولت و سایر ارکان نظام است. متناسب با مقتضیات داخلی و خارجی کنونی باید نقش بسیج در توسعه اجتماعی و تعالی فرهنگی و امنیت عمومی در داخل کشور و حفظ توان رزمی در بازدارندگی از تهدیدات خارجی پررنگ تر شود.

وی افزود: پس از سه دهه سرمایه گذاری همه جانبه ملت ایران در تاسیس و تثبیت نظام و دفاع از آن باید با مشارکت بسیج و سایر سرمایه های اجتماعی به جامعه سازی در شاخص های کیفی اولویت داده شود عوامل گوناگون مانند دو برابر شدن جمعیت در سه دهه گذشته و بسته های تحول و پیشرفت ضرورت جامعه سازی با الگوهای دینی و ارزش های انقلاب را ایجاب می کند.

این نماینده سابق مجلس با بیان اینکه یکی از عرصه های مهم بالفعل نشده از نقش محوری بسیج توسعه اجتماعی و تعالی فرهنگی با الگوهای کارآمد است، گفت: بسیج از نیروهای موثر در خنثی سازی آسیب ها و اغتشاشات پس از انتخابات و تامین امنیت بوده که به رغم فقدان تجربه زیاد در ایفای نقش بسیج برای مقابله با اغتشاشاتی مانند آشوب های پس از انتخابات فداکاری و جدیت بسیج در تامین امنیت بسیار بارز بود.

وی با بیان اینکه اتکا به نسل جوان در توسعه کمی و استفاده از تجارب سه دهه گذشته در ارتقای کیفی بسیج نقش اساسی دارد و گفت حمایت عملی از بسیج فارغ از شعارگرایی از مسئولیت های ملی همه شهروندان و به ویژه علاقه مندان انقلاب، نظام و ایران است.

منبع: مهر

 پنجم آذر ماه سالروز تشکیل نهاد بسیج به فرمان حضرت امام خمینی (ره) است. به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی و قطع دست استکبار جهانی و منافع آنها در ایران، توطئه‌ها و فتنه‌های شیاطین علیه ایران روز به روز گسترش یافت. 

در چنین شرایطی بود که امام خمینی (ره) فرمان تشکیل بسیج را صادر کردند و فرمودند: «مملکتی که 20 میلیون جوان دارد، باید بیست میلیون ارتش داشته باشد.» ایشان تاکید کردند: «سنگ بنای بسیج بر حکم فقهی و جهادی استوار است؛ جهادی که مبتنی بر روحیه دفاعی باشد و نه تهاجمی یا جهان‌گشایی، بسیج در نظر امام مولودی جدید است که کارشناسان جهانی نمی‌توانند آن را بشناسند و هر گاه قوه ایمان در ملتی زنده شود، همگان را به قیام برای خدا فرا می‌خواند و می‌تواند سرتاسر یک کشور را بسیج کند، معیار حرکت بسیج هم همین اسلام و درک مفاهیم عالیه آن است». 

در همین ارتباط «محسن رفیق‌دوست»، اولین وزیر سپاه پاسداران در نظام جمهوری اسلامی از چگونگی تشکیل این نیرو می گوید :او یادآور می شود : « پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران، بحث‌هایی در جامعه مطرح شد، درباره این‌که همه‌ی آحاد ملت در هر شغل و مقامی که هستند بتوانند حداقل آموزش نظامی را ببینند و برای روز دشواری، سازماندهی شوند.
 
این زمزمه مطرح بود تا این‌که یک روحانی به نام آقای مجد از امام (ره) برای تشکیل بسیج حکم گرفتند.» 
وی ادامه داد:« پس از آن مطرح شد که همه‌ی افراد و گروه‌هایی که مایلند ثبت‌نام کنند، سازماندهی شوند و آموزش ببینند. 5 آذر سال 58 این حکم داده شد و بسیج کار خود را آغاز کرد.» 

اولین وزیر سپاه پاسداران همچنین خاطرنشان کرد:« از همان روز اول با مشکلی در این میان روبه‌رو شدیم که تقریبا بسیج به نوعی شبیه سپاه بود. سپاه هم نیروی مردمی بود که سازماندهی داشت و در بسیاری از جاها مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ اما از آنجا که بسیج حکم حضرت امام (ره) را داشت، بر خودمان وظیفه می‌دانستیم که هرجا که می‌رویم در حدی که می‌توانیم آنها را با خود همراه کنیم. 

وقتی برای آموزش، اسلحه می‌خواستند، من که مسوول تدارکات سپاه بودم برای آنها اسلحه از ارتش فراهم می‌کردم.» 

رفیق‌دوست اضافه کرد:« به تدریج بحث‌هایی مطرح شد مبنی بر این‌که بسیج مستقل باشد یا به سپاه وابسته شود. این بحث‌ها ادامه پیدا کرد که نتیجه‌ای نداشت تا بعد از آغاز جنگ. رفته رفته آقایی که مسوولیت بسیج را بر عهده گرفته بود، پرونده‌ی سیاسی پیدا کرد و بنا شد سپاه، بسیج را اداره کند تا تکلیفش از سوی قانون مشخص شود؛ البته من جزئیات قضیه را فراموش کرده‌ام، اما برادر روحانی دیگری که نماینده‌ی مجلس شد، به نام آقای احمد سالک فرمانده بسیج شد. 

او جزو شورای فرماندهی بود و ما قبل از این‌که قانون سرنوشت بسیج را مشخص کند، بسیج را داخل سپاه آوردیم و فرمانده بسیج را از اعضای شورای سپاه قرار دادیم.» 

وی ادامه داد :« از این به بعد بسیج به عنوان نیروی مردمی پشتیبان سپاه مطرح شد که بعد از آن هم این مساله جا افتاد و قانونی شد؛ البته در آن دوران هم در میان مسوولان در این رابطه اختلافاتی بود و عده‌ای بر این عقیده بودند که بسیج باید از سپاه مستقل باشد؛ گرچه این‌که بسیج نیروی مردمی سپاه باشد در نهایت از سوی قانون تصویب شد.» 

رفیق‌دوست همچنین خاطرنشان کرد:« درآن مقطع کل برنامه‌های بسیج متعلق به سپاه بود و ما آن‌چه را که برای سپاه تدارک می‌دیدیم در سطح وسیع‌تر، در سطوحی ساده‌تر و گسترده‌تر برای بسیج در نظر می‌گرفتیم. مثلا وقتی برای سپاه، پادگان آموزشی فراهم می‌کردیم، پادگانی شبیه ارتش در نظر می‌گرفتیم؛ اما برای بسیج مکانی ساده‌تر که فقط در آن بتوانند سازماندهی شوند، مد نظر قرار می‌گرفت. از ابتدا اصرار داشتیم اصولا بسیجی بودن شغل نباشد؛ در حالی که سپاهی بودن شغل است.» 

وی همچنین با اشاره به گسترش فعالیت‌های بسیج در ادارات مختلف، گفت:« همان اوایل که بسیج تشکیل شد، حضرت امام (ره) جمله‌ای در رابطه با ارتش 20 میلیونی و گسترش بسیج داشتند که این جمله مدنظر ما قرار گرفت تا بتوانیم فعالیت‌های بسیج را گسترش و به همه آموزش‌های لازم را ارایه دهیم؛ البته امروز ارتش 20 میلیونی باید گسترده‌تر باشد. بزرگ‌ترین ارتش سیاسی دنیا امروز در اختیار ایران است و این به برکت بسیج فراهم شده است و هیچ کشوری چنین امکانی ندارد که بتواند نیروهای مردمی خود را این‌گونه بسیج کند.» 

رفیق‌دوست ادامه داد:« بسیج امروز از نظر نظامی در مرحله‌ی بسیار خوبی قرار دارد و در امور دیگر مثل بهداشت و امورعمرانی عملکرد چشمگیری داشته است. ما در نظر داشتیم این نیروی عظیم را که سازماندهی می‌کنیم، برای روز مبادا و روزهای دیگر نیز کارآیی داشته باشد؛ بنابراین امروز بسیج در بسیاری از امور فعالیت می‌کند و مثلا آن‌چه کشور در واکسیناسیون طی یک روز در کل کشور انجام داد و در دنیا بی‌نظیر است، توسط این نیرو انجام شد .
 
امروز بسیج در بحث امنیت عمومی، دفاع از مملکت و بهداشت و ... سازماندهی شده است و بهترین پشتوانه برای مملکت است.» 

وی همچنین با بیان اینکه زمانی که بحث پیوستن بسیج به سپاه مطرح شد، نظرات مختلفی ارایه می‌شد، افزود:« زمانی‌که موضوع خدمت حضرت امام (ره) ارایه شد و ما دلایل خود را گفتیم، ایشان گفتند بسیج با سپاه باشد و بدنه‌ی اصلی سپاه را بسیج تشکیل بدهد. مخالفت‌ها و موافقت‌ها گسترده بود، اما درگیری وجود نداشت. آن زمان بحث ماندن یا نبودن کمیته و سپاه بود.» 

وی ادامه داد:« بحث رفتن کمیته مطرح شد، اما در رابطه با سپاه، نظر همه این بود که سپاه نهادی برای حراست و حفاظت از انقلاب و دستاوردهای آن تشکیل شده است. این در قانون اساسی قبلی نبود. آن زمان عده‌ای می‌گفتند ارتش برای حفاظت از انقلاب کفایت می‌کند، اما نظر این بود که ارتش تعریفی دارد و هیچ وقت ماموریت دفاع از انقلاب را به ارتش ندادند. دفاع از مرزها و تمامیت ارضی کشور بر عهده‌ی ارتش بود اما بحث حفاظت از انقلاب و دستاوردهای آن که خود دولت جمهوری اسلامی و قانون اساسی یکی از دستاوردهای آن است از ماموریت‌های سپاه است. 

وقتی که بحث جنگ ایران و عراق نیز مطرح شد آن زمان که تشخیص داده شد انقلاب مورد تهدید واقع شده است سپاه وارد شد و ماموریت پیدا کرد که به کمک ارتش برود. در حقیقت در زمان جنگ، سپاه به کمک ارتش رفت؛ چرا که ارتش لطمه خورده بود و اگر سپاه وارد نمی‌شد انقلاب از بین می‌رفت.» 

وی همچنین خاطرنشان کرد:« در اهداف اولیه‌ای که برای تشکیل بسیج مطرح شده بود، تاکید داشتیم که بسیج نیرویی باشد برای سازماندهی و آموزش نیروهای داوطلب برای روز مبادا، اما باید گفت از آن جا که در این کشور انقلاب عقیدتی شده است وقتی بسیج آموزش می‌بیند تنها آموزش نظامی نیست و آموزش عقیدتی نیز مد نظر است؛ لذا اصل تشکیل آموزش عقیدتی و نظامی است که وقتی افراد قبول می‌کنند وارد آن شوند باید با آن همراه شوند. اینکه در بعضی از مواقع بسیج وارد صحنه می‌شود در واقع ماموریتی است که سپاه به آن داده است. 

بسیج خودش مستقلا وارد صحنه نمی‌شود و این فرمانده است که تشخیص می‌دهد در مقابل مسائل چه تمهیداتی بیندیشد.» 

وی ادامه داد:« به طور کلی نیروهای نظامی و انتظامی، ضابطان قوه‌ی قضاییه هستند و قوه‌ی قضاییه می‌تواند از آنها بخواهد که ماموریتی برایش انجام دهند. در تاریخی اعلام کردند بسیج نیز به عنوان ضابط قوه‌ی قضاییه فعالیت کند؛ مثلا وقتی بحث اراذل و اوباش مطرح می‌شود قانونا نیروی انتظامی حق دارد از بسیج کمک بخواهد.» 

رفیق‌دوست تصریح کرد: « در قانونی که برای بسیج تهیه و در مجلس نیز تصویب شد، نیروها می‌توانند از بسیج به عنوان نیروی کمکی در چارچوب قانون استفاده کنند.» 
وی تاکید کرد:« شهید بهشتی همیشه می‌فرمود که همه‌ی نهادها ممکن است مشکلاتی داشته باشند. 

بسیج در مواردی بسیار موفق بوده است، اما معتقدم بسیجی که می‌خواهد ماموریت پیدا کند در جامعه با پدیده‌ای برخورد کند خودش باید آن پدیده را به خوبی بشناسد و در مقابل آن واکسینه شده و به چارچوب قضیه کاملا مسلط باشد. بسیج کارنامه‌ی خوبی دارد. حضور موفق بسیج را در بسیج مردم در امر واکسیناسیون می‌دانم که به حق همه اذعان داشتند که این بی‌سابقه بوده است. امروز بسیاری از قدرت‌های جهان به توان نظامی ایران اقرار می‌کنند و باید بسیج همچنان تکیه‌گاه محکمی برای نظام و انقلاب باشد.»

به گزارش ایلنا، آیت الله هاشمی رفسنجانی به مناسبت 5 آذر سالروز تشکیل بسیج 20 میلیونی به بیان دیدگاههای خود این این ارتباط پرداخت.

متن این دیدگاه را در ادامه بخوانید:

• یکی از ویژگی‌های بارز امام راحل در مقام رهبری جامعه اسلامی، در کنار عرفان عملی، فلسفه، تدین، تعبد، تعهد، اخلاق اسلامی، انعطاف و اقتدار، آینده‌نگری زایدالوصفی است که اگر نگوییم در میان رهبران جوامع مختلف، بی‌نظیر است، مطمئناً کم‌نظیر است.
• تدبّر و دوراندیشی در مسائل از همان روزهای آغاز مبارزه، برای ما که پا در رکاب ایشان نهاده بودیم، تحیّربرانگیز بود، به‌گونه‌ای که در خرداد 1342 وقتی به بهانه مرخصی در دوران سربازی غیرقانونی خویش از پادگان باغشاه آن روز پادگان لاهوتی دیروز و حر امروز، برای ارائه گزارش از اوضاع سربازخانه‌ها خدمتشان رسیدم، با آینده‌نگری خاص، اتفاقات پس از 15 خرداد را آن‌گونه ترسیم کردند که اتفاق افتاد.
• یا در سال‌های آغازین تبعید به نجف اشرف، با شروع تدریس درس ولایت فقیه، زیرساخت‌های یک حکومت مبتنی بر مبانی مکتب اهل بیت را آنچنان بنیان نهادند که 15 سال بعد، وقتی رژیم پهلوی با همه صلابت‌های پوشالی و قساوت‌های غیرانسانی سقوط کرد، همه شرایط مقدماتی برای چگونگی اداره جامعه فراهم بود.
• در نخستین ماه‌های پس از پیروزی انقلاب نیز شاهد بودیم که چگونه یک پیرمرد 82 ساله پازل‌های سیاسی را برای مقابله با انواع توطئه‌های در کمون کنار هم می‌چید و یکی از مصادیق بارز این آینده‌نگری، تشکیل بسیج 20 میلیونی در آذرماه 1358 است.
• روزگاری که ایشان آن دستور تاریخی و تاریخ‌ساز را صادر فرمودند، هنوز هیچ نشانه‌ای از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نبود و حتی تحرکات مرزی حزب بعث نیز پس از آن به تدریج شروع شد.
• نقش نیروهای مردمی که در قالب بسیج برای اعزام به مناطق جنگی غرب و جنوب سازماندهی می‌شدند، اگرچه در تاریخ دفاع مقدس اظهر من الشمس است، اما من به عنوان کسی که در مسئولیت‌های متعدد از جمله فرماندهی جنگ و جانشینی فرماندهی کل قوا از نخستین روزهای آغاز تا آخرین لحظات پایان جنگ تحمیلی، در جریان کم و کیف دفاع و تهاجم بودم، شهادت می‌دهم و در این شهادت فرماندهان عالی سپاه و ارتش را گواه می‌گیرم که اگر بسیج نبود، سرنوشت جنگ نیز این نبود که پس از پیروزی‌های متعدد نظامی در عملیات‌های گوناگون، بزرگترین پیروزی سیاسی را در تاریخ جنگ‌های ایران، آن هم با ثبت در غیر انکارترین اسناد سازمان ملل به دست آوردیم.
• روحیه مردمی نیروهای بسیج که در طول 8 سال دفاع مقدس با ایثارگری‌ها و فداکاری‌های خالصانه تا عالی‌ترین حد انسانی تقویت شده بود، پس از جنگ نیز، صادقانه‌ترین حامی دولتمردان در دوران سازندگی بود که اعجاز بیت‌المقدس، فتح‌المبین، کربلای پنج، والفجر هشت و دیگر فتح‌الفتوح‌ها را در آغاز حرکت ایران اسلامی به سوی توسعه و پیشرفت که آن روزها از آن تعبیر به «حیات طیبه» می‌شد، تکرار کرد.
• بسیج، در قاموس فرهنگی ایران واژه‌ای است که قداست ذاتی خویش را در دوری از تظاهر به دست آورد و همیشه زبان منطق مردم در بیان خواسته‌های بر حق بود.
• این عنوان، اگرچه به خاطر نقش اعضای آن در جنگ، به‌تدریج در زمره اصطلاحات نظامی درآمد، اما فراموش نکنیم امام راحل در زمانی فرمان تأسیس آن را صادر کردند که هنوز بوی باروت جنگ به مشام نمی‌رسید و اولین گروههای عضو این سازمان مردم نهاد، جوانان دانشجوی حزب جمهوری اسلامی بودند که در قالب گروه‌های جهادی برای ساختن سرپناه مردم بی‌پناه بشاگرد و برای برداشت زراعت کشاورزان به خواف، ترکمن صحرا، گرمی و دیگر مناطق دورافتاده می‌رفتند.
• بی دلیل نبود که همان پیر فرزانه هر وقت می‌خواستند، اهمیت بسیج را بر کلام نافذ خویش جاری نمایند، از آن به عنوان «نیروی مردمی» یاد می‌کردند و این نشان از طبیعت ذاتی و اکتسابی بسیجیان است.
• نباید بگذاریم این توانمندی بالقوه که تفسیر میدانی آیه شریفه «واعدوا لهم ماستطعتم من قوه و من رباط الخیل» است، در هیاهوهای سیاست‌زدگی، دچار تندروی‌های افراطیون و تفریطیون شود که به قول مولای مظلومان در هر دو صورت دچار ضلالت و گمراهی خواهند شد.
• بسیج باید مانند مؤسس خویش، پرچمدار اعتدال در امور فرهنگی و اجتماعی باشد تا برای جوانان همه نسل‌ها، همچنان مدرسه عشق بماند.
• بسیج باید مانند خیل اعضای شهیدش، چنان مردمی باشد که در چشم همه گروه‌ها، با هر سلیقه سیاسی، مکرم، محترم و معزز باشد. بسیج باید آن‌گونه باشد که به جای تشکیل پایگاه‌های خویش در مساجد، خود مسجدی برای جذب جوانانی باشد که نشان داده‌اند، علی‌رغم برنامه‌های دین‌ستیزان در طول تاریخ ایران، روحیات اسلامی را در عمق جان خویش دارند و هر وقت لازم باشد، چون امواج خروشان از دل اقیانوس مردمی برمی خیزند و با غیرت ایرانی و اسلامی به جنگ صخره‌هایی می‌روند که علیه ایران و اسلام صف‌آرایی کرده‌ا‌ند و جریانات سیاسی نباید برای اهداف باندی و جناحی این سرمایه عظیم ملی و دینی و انسانی را آلوده نمایند و بگذارند این یکپارچه در خدمت اسلام و انقلاب و نظام و ایران باقی بماند.
• اینجانب به عنوان کسی که در طول سال‌های مبارزه با جوانان عضو بسیج غیرمتشکل در مساجد، تکایا، مدارس، دانشگاه‌ها، حوزه‌ها و جامعه و در طول 8 سال دفاع مقدس با جوانان عضو تشکیلات بسیج افتخار همسنگری داشته‌ام، اطمینان دارم هیچ دام و دانه‌ای نباید بتواند افتخارات این پرنده‌های بلندپرواز را در قلوب آسمانی مردم مخدوش نماید و مطمئنم آن آینده‌نگری امام در تشکیل بسیج 20 میلیونی با عضویت تک‌تک جوانان این سرزمین عملی خواهد شد و تحقق این آرزو موقعی شیرین‌تر می‌شود که ببینم جوانان ایران اسلامی در سایه گسترش مراکز علمی، آموزشی و پژوهشی کشور، مسلح به دانش‌های پیشرفته هستند و عزم خویش را برای فتح قله‌های ‌ای‌تی، هایتک، نانوتکنولوژی و جوش و شکافت هسته‌ای جزم کرده‌اند.

 

 

برکرفته از سایت  (خبر آنلاین)

 آفتاب: رئیس ستاد کل نیروهای مسلح از آغاز فرآِیند اجرای فرمایشات فرماندهی معظم کل قوا مبنی بر ارتقای ارتش 20 میلیونی به بسیج دهها میلیونی خبر داد. 

بمب‌گذاری در چابهار (۱۳۸۹)

عملیات های تروریستی در

چابهار برای تفرقه انداختن بین

اهل سنت واهل تشیع و وایجاد ترس ووحشت میان مردم

است

مختصات: ‏۲۵″ ۳۷′ ۶۰°شرقی ‏۰۱″ ۱۷′ ۲۵°شمالی (نقشه)

انفجارهای انتحاری در چابهار در روز ۲۴ آذر ۱۳۸۹ مصادف با تاسوعا انجام شد. حملات انتحاری در میان گروهی از عزادارن شیعه و نزدیک مسجد امام حسین چابهار توسط دو بمب‌گذار انتحاری انجام شد خبرگزاری‌های رسمی از کشته‌شدن حداقل ۳۹ نفر خبر داده‌اند. رسانه‌های دولتی ایران، همچنین از کشته‌شدن، یک سرباز وظیفه و سه درجه‌دار نیروی انتظامی خبر داده‌اند. در میان کشته‌شدگان و مجروحان این حمله انتحاری، شماری زن و کودک نیز جای دارند

وزارت اطلاعات ایران اعلام کرد توانسته ۸ تن از افراد مرتبط با این حملات را در شهرهای مختلف استان سیستان و بلوچستان دستگیر کند. سایت جندالله اظهارات وزیر اطلاعات ایران در مورد دستگیری یکی از عوامل انتحاری را رد کرد.

تروریسم

قربانیان عملیات تروریستی بزلان روسیه در سال ۲۰۰۴.

نقشه جهانی پراکندگی عملیات تروریستی، سال ۲۰۰۸

تِروریسم که در فارسی از آن با عنوان دهشت‌افکنی یا هراس‌افگنی نام برده شده‌است، به هرگونه عملکرد یا تهدید برای ترساندن و یا آسیب رساندن به شهروندان، حکومت و یا گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی گفته می‌شود 

معنی کلمه 

ترور در زبان فرانسه، به معنای دهشت و دهشت افکنی است. در لغتنامه دهخدا آمده‌است:«ترور مأخوذ از Terreur و به معنای قتل سیاسی به وسیله اسلحه در فارسی متداول شده‌است و تازیان معاصر إهراق را به جای ترور به کار می‌برند و این کلمه در فرانسه به معنای وحشت و خوف آمده و حکومت ترور هم اصول حکومت انقلابی است که پس از سقوط ژیروندن‌ها (از ۳۱ مه ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۴م) در فرانسه مستقر گردید و اعدام‌های سیاسی فراوانی را متضمّن بود.»

ترور سیاسی

در سیاست به کارهای خشونت آمیز و غیر قانونی حکومت‌ها برای سرکوبی مخالفان خود و ترساندن آنها ترور دولتی می‌گویند و نیز کردار گروه‌های مبارزی که برای رسیدن به هدف‌های سیاسی خود دست به کارهای خشونت آمیز و هراس انگیز می‌زنند، تروریزم نامیده می‌شود. حملاتی مانند اقدام تروریست‌ها در منهدم کردن برج‌های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ عملیاتی تروریستی به شمار می‌رود.

ترورگری روش حکومت‌هایی است که با بازداشت و شکنجه و اعدام و انواع آزارهای غیرقانونی، از راه پلیس سیاسی مخفی، مخالفان را سرکوب می‌کنند و می‌هراسانند، و یا روش دسته‌های راست یا چپی است که برای افکندن یا هراساندن دولت به آدمکشی و آدم دزدی و خرابکاری دست می‌زنند. از برخی جهات ترور به معنای کشتار سیاسی نیز به کار می‌رود و کسانی را که به کشتار سیاسی دست بزنند ترورگر (تروریست) می‌خوانند. در دنیای پیشرفته قرن بیست و یکم به دلیل تأثیراتی که نا آرامی بر روی اقتصاد جهانی دارد، برخی از ترور جهت ایجاد نا هنجاری در کشوری خاص و در نتیجه آن رکود اقتصادی در یک یا چند کشور استفاده می‌نمایند.

تروریسم دولتی 

واژه تروریسم دولتی واژه‌ای جنجال بر انگیز است. تروریسم دولتی اصطلاحی است که برای دخالت دولت یا دولتهایی در امور داخلی یا خارجی دولتی دیگر که به وسیله اجرا یا مشارکت در عملیات تروریستی یا حمایت از عملیات نظامی برای زوال، تضعیف و براندازی دولت مذکور یا کل دستگاه حاکمه آن کشور انجام می‌شود.

کمکهای مادی و معنوی (مثل حمایت سیاسی) به گروههای مخالف و مشارکت در عملیاتی چون بمبگذاری، مین گذاری بنادر و سواحل، آدم ربایی، هواپیمادزدی و ترور مقامهای عالی مملکتی، نمونه‌هایی از تروریسم دولتی است.

برایان جنکینس که از خبرنگاران مشهور در معضل تروریسم است از تروریسم دولتی به عنوان «جنگ از طریق قائم مقام» یاد می‌کند. وی می‌گوید: «این کشورها (پیروان تروریسم دولتی) بر محدودیتهای جنگهای متعارف واقفاند. بنابراین ترجیح می‌دهند از امکانات سازمانهای تروریستی، که خود راساً آنها را ایجاد کردهاند یا تغذیه مالی آنها را بر عهده دارند، برای تهدید دشمن یا اخلال در ثبات سیاسی و اقتصادی آن کشور یا ایجاد بی ثباتی سیاسی و اقتصادی در آن مملکت بهره گیرند». جنکینس معتقد است که این شکل از تروریسم به سرمایه گذاری بسیار کمتری نسبت به یک جنگ متعارف نیاز دارد، دشمن را از پای می‌اندازد و می‌توان ارتباط با تروریستها را به طور کلی منکر شد.

تفاوت عمده تروریسم دولتی و تروریسم غیردولتی در مجری آن است؛ بدین معنی که مجری و طراح اعمال تروریستی غیردولتی افراد، گروهها و احزاب اند، و مجری و طراحی اعمال تروریستی دولتی، یک دولت یا چند دولت خاص هستند. علاوه بر این دخالت دولت یا دولتها در اعمال تروریستی دو گونه‌است:

1. به صورت مستقیم؛ یعنی خود دولت اعمال تروریستی را علیه دولت دیگر انجام می‌دهد.

در حال حاضر دولت ایالات متحده امریکا یکی از بزرگترین تروریست دولتی است که به چندین کشور لشگرکشی نظامی نموده ( مانند عراق، افغانستان و ...) و باعث کشته شدن هزارن مرد و زن بیگناه گردیده است.

1. به صورت غیرمستقیم؛ یعنی به وسیله فرستادن کمکهای مادی مانند این که اسلحه، مهمات و وسایل پیشرفته نظامی در اختیار گروههای مخالف دولت مذکور قرار داده شود یا گستردن چتر حمایت معنوی از گروههای مزبور مانند حمایت سیاسی یا اقتصادی یا تبلیغاتی.

به اعتقاد مولفان کتاب فرهنگ اصطلاحات سیاسی و استراتژیک، سه مقوله را باید از تروریسم دولتی استثنا نمود و غیر دولتی تلقی کرد

1. گروههای آزادی بخش ملی
2. گروههای انقلابی
3. گروههای قومی یا مذهبی